Laserowe usuwanie przebarwień

Mechanizm powstawania różnych rodzajów przebarwień

Przebarwienia mogą mieć podłoże:
1. genetyczne: piegi, rozlana hiperpigmentacja okolicy oczodołów, liczne plamy soczewicowate;
2. hormonalne: ostuda;
3. wtórne (tzw. hiperpigmentacje wtórne) w odpowiedzi na różne bodźce, w wyniku dwóch biologicznych zjawisk:
wzrostu liczby melanocytów w danym obszarze (melanocytosis) i wzrostu szybkości tworzenia, a przez to ilości melaniny (melanosis),
w wyniku destrukcji keratynocytów zawierających melanosomy przez stan zapalny w skórze ziarna melaniny przechodzą do skóry właściwej i zostają tam jako „tatuaż”.

Wyróżnia się pięć grup wtórnej hiperpigmentacji:

1. przebarwienia mechaniczne, powstałe w wyniku przewlekłych mechanicznych urazów. Przewlekłe urazy wywołują wzrost Melanogeneza w miejscu drażnionym – powstanie przebarwień w fałdach skórnych, głównie u ludzi otyłych, a także w chorobach skóry przebiegających ze świądem.
2. przebarwienia cieplne (erytema / melanosis ab igne), powstałe w miejscach długotrwałego, bezpośredniego nagrzewania, np. poduszką elektryczną. Mają one charakter marmurkowej, siateczkowatej brązowej hiperpigmentacji, stanowiącej rezultat wzrostu wytwarzania melaniny i skórnej elastory. Po przerwaniu naświetlań ustępują one powoli i niecałkowicie.
3. hiperpigmentacja chemiczna, powstająca w wyniku zadziałania chemicznego bodźca uszkadzającego, indukującego toksyczne kontaktowe zapalenie skóry, jak to ma miejsce w tzw. chloazmie kosmetycznej po użyciu kosmetyków, w których występuje np. olejek bergamotowy.
4. przebarwienia słoneczne – fotobiologiczny proces wywołuje powstanie rumienia po zadziałaniu promieniowania UV, co stymuluje wzrost liczby funkcjonalnych melanocytów i nasilenie pigmentacji.
5. przebarwienia pozapalne występujące nierzadko po chorobach skóry przebiegających z komponentem zapalnym (np. liszaj płaski, łuszczyca, wyprysk, trądzik pospolity), który w rezultacie daje wzrost aktywności melanocytów i wzrost zawartości melanosomów w keratynocytach warstwy podstawnej. Zwykle ustępują samoistnie po jakimś czasie.


Ponadto, przebarwienia mogą mieć charakter:
1. melaninowy (wzrost liczby melanocytów i/lub szybkości tworzenia melaniny) i te dzielą się na przebarwienia:

• naskórkowe,
• skórne,
• mieszane skórno-naskórkowe;

2. niemelaninowy, co wiąże się z obecnością w skórze innego barwnika niż melanina (tatuaże, pigmentacje powstałe w wyniku zażywania mino cykliny, metali).

Miejsca, w których najczęściej pojawiają się przebarwienia:

• policzki
• górna warga
• broda
• czoło
• nos

• Mogą się utworzyć strupki i powierzchniowe uszkodzenia naskórka, które ustępują zwykle w ciągu 1 do 4 tygodni. Jest to oczekiwane po zabiegu.
• Łagodne uczucie, podobne do poparzenia słonecznego jest oczekiwane po zabiegu. Zwykle utrzymuje się od 2 do 24 godzin, ale może trwać do 72 godzin.
• Łagodne uczucie opuchlizny i zaczerwienienia również może wystąpić, ustępując zwykle w ciągu 2 do 3 dni. W miarę potrzeby należy zastosować zimne kompresy przez 10 do 15 minut co godzinę, przez kolejne 4 godziny. Nie należy aplikować lodu bezpośrednio na skórę. W celu zredukowania dyskomfortu można zażyć doustny środek przeciwzapalny (np. zawierający ibuprofen) lub przeciwbólowy (np. zawierający paracetamol). Leki należy stosować zgodnie z ulotką.
• Do czasu ustąpienia zaczerwienienia zaleca się unikać następujących czynności:

Po zabiegu zmiana ostatecznie ściemnieje i złuszczy się. Naturalnie odpadnie od skóry w ciągu 7 do 21 dni. Dla oszacowania reakcji skóry należy umówić się na kolejną wizytę po 3 do 4 tygodni i w razie konieczności powtórzyć zabieg.